หินทิวทัศน์(Viewing Stone)ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในโลกตะวันตกผ่านทางนิทรรศการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอเมริกาผู้ที่ทำให้ความนิยมศิลปะด้านนี้ก็คือจอน นากะและ ยิจิ โยชิมูระ ทั้งสองท่านได้เขียนหนังสือเกี่ยวกับซุยเซอิเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งมีผลอย่างมากต่อความนิยมซุยเซอิในอเมริกา ปัจจุบันความนิยมได้ขยายไปสู่หินในรูปแบบของจีน เคมินฮูได้เขียนหนังสือชื่อว่า “The Spirit of Gongshi “ ซึ่งในหนังสือได้เผยแพร่หินเก่าแก่ทั่วทั้งโลกรวมถึงหินในประเทศจีนด้วย
ทั้งซุยเซอิของญี่ปุ่นและกองชิของจีน มีรูปแบบที่แตกต่างกันตามแนวคิดและวัฒนธรรมของตน หินทิวทัศน์ (Viewing Stone) เป็นศิลปะที่ใช้พื้นฐานจากซุยเซอิแล้วพัฒนาขึ้นโดยนักสะสมชาวตะวันตก เนื่องจากหินทิวทัศน์หลายชนิดที่พบได้ในหลายประเทศทั่วโลกไม่สามารถพบได้ในประเทศญี่ปุ่นและไม่สามารถเทียบเคียงได้กับการจัดแบ่งกลุ่มของซุยเซอิ เช่นหินทะเลทรายซึ่งพบในแถบตะวันตกเฉียงใต้ของอเมริการวมถึงในทะเลทรายทั่วโลก ในการจัดแบ่งของซุยเซอิไม่มีหินประเภทนี้อยู่เลย และหินจำนวนมากก็ไม่ตรงตามข้อกำหนดของซุยเซอิเลยแต่หินเหล่านี้ยังคงมีมนต์เสน่เหมือนซุยเซอิ สิ่งเหล่านี้ทำให้ศิลปะของหินทิวทัศน์แตกต่างไปจากรากเหง้าของซุยเซอิ ไม่ว่าเราจะใช้ชื่ออย่างไร หินทิวทัศน์หรือซุยเซอิ สิ่งหนึ่งที่หินเหล่านั้นต้องมีก็คือหินนั้นต้องสามารถสื่อบางสิ่งบางอย่างถึงผู้ชมได้
หินทิวทัศน์ของทางตะวันตกจะแบ่งโดยใช้พื้นฐานตามระบบของ โคเวลโลโยชิมูรา โดยจัดแบ่งตาม รูปร่าง, สี, รูปแบบของผิว และถิ่นกำเนิด ซึ่งไม่มีข้อกำหนดตายตัวว่าหินอะไรจึงจะเป็นหินทิวทัศน์หรือหินอะไรจะไม่ใช่ มีการแบ่งชนิดของหินทิวทัศน์ออกไปเป็นชนิดใหม่ๆเช่นหินที่เก็บจากทะเลทรายเรียกว่า “หินทะเลทราย” แต่บางคนยังคงนิยมที่จะจัดกลุ่มชนิดตามการแบ่งแบบเดิมของซุยเซอิ
